وجه تسمیه وبلاگم
"گل یخ":
درختچه ایست به ارتفاع ۵/۱ تا ۲ متر،از تیره گل یخها که دارای برگهای پهن و دراز و نوک تیز و درخشان است.گلهای آن زرد رنگ و خوشبو می باشند و در زمستان شکفته می شوند(علت وجه تسمیه). همه شاخه های این درخت در فصل زمستان از گل پوشیده می گردند و برگهایش در اواخر فروردین ظاهر می شوند؛ زهر الشتاء ، قیش چیچکی، درخت گل یخ
در زمان ناصر الدین شاه این گل در ایران رایج گردید.
فرهنگ فارسی- دکتر محمد معین- جلد۳- صفحه ۳۳۵۲
گل یخ جزو معدود گل‌هایی است که در سوز و سرمای زمستان که هیچ گلی طاقت روییدن ندارد، شکوفا شده و تا پایان فصل سرما به زیبایی و معطری، رقص دلبرانهای تقدیم طبیعت سرسبز می‌نماید.
دوست دارم گل یخ باشم که حتی در سخت ترین شرایط از نفس نیفتم و پای ماندنم همچنان مستحکم و پایدار ریشه در خاک اصالت داشته باشد!
به امید یاری و لطف خداوند مهربان!
پاینده و سرسبز باشید

 

سلام